Bu bir efsane!

Disiplin ve düzenleme (regülasyon) hakkında son zamanlarda pek çok tartışma yaşanmakta. Daha fazla kuralınız ve daha güçlü uygulamanız varsa, o zaman daha iyi düzenleme (regülasyon) elde edeceğinize inanan bazıları var.

Disiplin, eylemlerin analizi, rutin, yapı ve tutarlılık önemlidir. Daha katı cezalar, daha fazla kural ve davranışlar eklemeye devam edebilir ve çok iyi uyum ve davranış görebilirsiniz. Ancak bu düzenlemeden ayrıdır. Hala düzensiz olan, istediğiniz şeyi yapan uyumlu bir çocuğunuz olabilir. Kaygıyı, depresyonu, öğrenme bozukluklarını ve daha fazlasını maskeliyor olabilirler ama uyumlu olacaklardır.

Düzenleme doğrusal değildir ve bu, bir çocuğun her zaman mutlu ve uyumlu olduğu anlamına gelmez. Düzenlemelerine yardımcı olabilmek için çocuklarınızın düzensiz olmasını istiyorsunuz. Sağlıklı başa çıkma becerilerini anlamalarına yardımcı olabilmek için bunun bizim çatımız altındayken olmasını istiyoruz. Onları destekleyebilmek için büyük duygular yaşamalarını ve kontrollerini kaybetmelerini istiyoruz.

Bir denge olması gerekiyor.

Demek istediğim, (bir ebeveyn olarak) düzensizleşir, sinirlenir ve bağırırsanız, bunun için "disiplin eksikliğinizi" mi suçlarsınız? Pek çok ebeveynlik mücadelesi, bir güç mücadelesi şeklinde gelişir. Genellikle ebeveyne karşı çocuktur ve ebeveyn, ebeveyn oldukları için "kazanmak" ve "durumu kontrol etmek" ister. Kazanmak ve kaybetmek yerine “sorunu çözmek” gibi düşünelim. Sorun nedir? Neden düzensizler? Çocuk tam olarak söylediğinizi yaparsa “kazanacağınıza” karar vermek yerine düzensizlik sorununu çözmeye çalışın. Çocuğunuzdan (eğer daha büyükse) sorunu ve neden düzensiz olduklarını belirlemenize yardım etmesini isteyin.

Çocuğunuz düzenlemelerle mücadele ediyorsa, "kötü bir ebeveyn" değilsiniz.