Duyusal Ayrım

Duyusal algı, duyusal uyaranların yorumlanmasını ve bu yorumun dünya ile etkileşim için bir temel olarak kullanılmasını içerir. Duyusal ayrımcılık terimi, iki uyaranı birbirinden ayırt etme yeteneğini ifade eder.

Duyusal algı, duyusal uyaranların yorumlanmasını ve bu yorumun dünya ile etkileşim için bir temel olarak kullanılmasını içerir. Duyusal ayrımcılık terimi, iki uyaranı birbirinden ayırt etme yeteneğini ifade eder.

Bu nispeten basit bir tanım olsa da, ayırt etme yeteneği, deneyim, psikolojik durum ve çevreye dayalı olarak değişebilen karmaşık bir nörolojik işlevdir. Tüm duyu sistemlerindeki ayırt etmede doğruluk ve verimlilik, bireyin uzayda hareket etme, çevredeki nesnelerle etkin bir şekilde etkileşim kurma ve okuma, yemek yeme ve giyinme gibi temel günlük işleri gerçekleştirmesine katkıda bulunur. Duyusal ayrımcılığın rolü, davranışa göre karar vermeyi destekleyen çevresel girdiler hakkında hızlı kararlar vermemizi sağlamaktır. Herhangi bir duyusal sistemdeki veya duyusal sistemler arasındaki duyuları, ayırt etme yeteneğindeki bir eksiklik, günlük yaşam aktivitelerine katılıma engel teşkil edecek seviyede ise duyusal ayrım bozukluğu olarak kabul edilebilir.

Birçok standartlaştırılmış ayrımcılık değerlendirmesinde, bir denemede iki uyaran sırayla sunulur. İlk uyaranın bıraktığı kısa süreli belleğe karşı bir karşılaştırma veya yargıda bulunulur. Günlük yaşamda, bir duyusal uyaranı tanımlama veya sınıflandırma yeteneği, o uyaranı uzun süreli bellekte depolanan bir referansla karşılaştırmayı gerektirir

Duyusal girdilerin kesin ve verimli bir şekilde ayırt edilmesi, doğru bellek depolaması için bir ön koşul olduğundan, duyusal ayırt etme bozukluğu olan bireyler, yalnızca duyusal geri bildirimi işlemede değil, aynı zamanda karar verme için gerekli olan ileri beslemeli mekanizmalarda ve kullanılan motor komutlarda da zorluk çekebilirler

Ayrımcılığın tüm duyu sistemlerinde (yani işitsel, görsel, tat alma, koku alma, dokunsal, proprioseptif ve vestibüler) meydana geldiğine inanılır, ancak her sistemden alınan doğru duyusal bilgilerin entegrasyonu birçok günlük yaşam becerisi için gereklidir.

Örneğin, hem dokunsal hem de propriyoseptif ayırt etme işlevleri, sürekli bir görsel takip ihtiyacı olmaksızın klavyede yazma veya kalemi yazı için manipüle etme yeteneğine katkıda bulunur. Koku ve tat ayırt etme becerileri, optimal lezzet tanıma için gereklidir ve hangi yiyecekleri yediğimizi belirlemede rol oynar. Uzayda hareket etme yeteneği büyük ölçüde vestibüler, propriyoseptif ve görsel ayırt etme becerilerine bağlıdır.