Genç ͏b͏e͏y͏i͏n͏l͏e͏r ö͏z͏e͏l͏l͏i͏k͏l͏e ͏e͏p͏i͏g͏e͏n͏e͏t͏i͏k ͏d͏eğ͏iş͏i͏k͏l͏i͏k͏l͏e͏r͏e ͏k͏a͏rşı ͏h͏a͏s͏s͏a͏s͏tı͏r.
Yaşamın erken dönemlerinde, beynin en hızlı geliştiği dönemde yaşanan deneyimler, genlerin gelecekteki sağlık, beceri ve dayanıklılık kapasitesini oluşturmak için epigenetik adaptasyonlara neden olur. Bu nedenle, küçük çocuklara ilk yıllarda destekleyici ve besleyici deneyimler sağlamak çok önemlidir.
Destekleyici ilişkiler ve zengin öğrenme deneyimleri, genetik potansiyeli harekete geçiren pozitif epigenetik imzalar üretir.
Doğumdan önce yetersiz beslenme, kimyasal toksinlere veya ilaçlara maruz kalma, erken çocukluk dönemindeki toksik stres gibi zararlı deneyimler "unutulmaz", bunun yerine epigenom
yoluyla gelişmekte olan beynin mimarisine yerleştirilir.
Bu epigenetik değişikliklerle ilişkili "biyolojik anılar", çoklu organ sistemlerini etkileyebilir ve yalnızca zayıf fiziksel ve zihinsel sağlık sonuçları için değil, aynı zamanda gelecekteki öğrenme kapasitesini etkileyebilir ve davranış bozulmaları riskini artırabilir.
